Etengabeko aurrerapen teknologikoen aroan murgilduta gaude, aurrerapen bakoitza iraultza bat izan daitekeela eta dena aldatuko duela sinestera ohituta. Azken urteotan, geratzeko zorian ziruditen aurrerapen horietako askok porrot egin dute, eta orain, iraganaren parte dira. Adimen artifiziala edo errealitate areagotua ote da urte gutxiren buruan porrot gisa ikusiko dugun aurrerapen horietako bat? Jarraian, ahaztuta geratu ziren 4 aurrerapen teknologiko errepasatu ditugu.
3D telebistak
2000ko hamarkadaren amaieran eta 2010eko hamarkadaren hasieran, telebistek historiako aldaketa handienetako bat jasan zuten: hazbete batzuk hazi ziren eta zentimetro batzuk argaldu. Zinea ere eraldaketa jasaten ari zen. 3Dko filmak esperientzia oso bat bihurtu ziren, erabiltzaile askok beren etxeetara esportatu nahi zutena. Hori posible izan zen 3Dko irudiak igortzeko gai ziren telebistak iritsi zirenean. Zineman bezalako betaurrekoak jantzita, antzeko esperientzia izan zenezakeen zure etxeko sofatik. Merkataritza-guneetan eta elektronika-dendetan, 3D telebistak erakargarri bihurtu ziren, eta bazirudien erabat aldatuko zela telebista ikusteko modua; baina hori ez zen horrela izan. Espezifikazio horiek zituzten telebisten prezio altuen, formatu horretan edukia ikustea eragiten zuen zorabioaren eta 3Dn eskuragarri zegoen eduki eskasaren ondorioz, kontsumitzaileek eta ikusleek atzera egin zuten eta bereizmen handiagoko panelen edo formatu desberdineko panelen aldeko apustua egin zuten, hala nola telebista kurbatuen aldeko apustua.
Telebista-pantaila kurbatuak
3Dren porrotaren ondoren, bazirudien etorkizuna formatu kurbatuko telebistetara bideratu zegoela. Samsung marka hegokorearra, OLED pantaila malguen teknologiari esker, pantaila kurbatuak merkaturatzen hasi zen. Teknologia horrek agintzen zuen edukian gehiago murgilduko zela eta begiak irudiak ikusteko modu naturalagoa izango zuela. Marketin-kanpaina oso oldarkor eta teknologia horrek zuen itxura futuristari esker, gutxi batzuk izan ziren formatu horretako telebisten alde egitea erabaki zuten kontsumitzaileak. Urteen poderioz, teknologia horrek agerian utzi zuen merkatuan funtzionatzen ez zuela; telebista kurbatuen aldeko apustua egin zuten erabiltzaileak kexu ziren pantailan sortzen ziren nahigabeko islekin. Eta nola ez, teknologia horrek porrot egitea eragin zuen beste faktore bat izan zen, berriz ere, produktuaren azken prezioan islatzen zen fabrikazio-kostu handia.
Smartphone modularrak
Joan den hamarkadaren erdialdean, smartphoneak zeharo hedatzen hasi ziren. Sortzen ziren teknologia berriek eta teknologia horiek azkar garatzearen ondorioz, smartphone fabrikatzaileak formatu eta proposamen berriekin esperimentatzen hastea eragin zuen. Proposamen horietako bat smartphone modularra zen. Ordura arte, smartphoneak hardware itxi batean sortzen ziren, non osagai guztiak batera funtzionatzeko diseinatuta zeuden eta horiek ezin ziren ordeztu gailuaren jatorrizko ezaugarriak aldatzen zituzten beste batzuekin. LG bezalako marka batzuek gabezia horiek smartphone eredu berri bat sortzeko aukera bezala ikusi zituzten. Haien erantzuna? LG G5. G5 bezalako smartphone modularrek bateria, kamera, bozgorailuak edo pantaila bezalako osagaiak trukatzeko aukera ematen zioten erabiltzaileari, erabiltzaile bakoitzaren beharretara egokitutako smartphone bat lortzeko. Teknologia hori ez zen finkatu, eta, beraz, marka handiek atzean utzi zuten smartphone modularrak sortzeko ideia; teknologia horren alde egin zuten LG bezalako markek, aldiz, telefonia mugikorraren munduan zuten merkatua desagertu egin zen eta merkatua erabat uztera behartu zuten.
Etxeko 3D inprimagailuak
Denok ezagutzen genuen joan den hamarkadara arte zer zen etxeko inprimagailu bat, eta ordurako askok bazuten horietako bat ordenagailutik gertu. Teknologiaren aurrerapenarekin eta 3Dko erotasunean murgilduta, 3 dimentsiotan objektuak sortzeko gai ziren inprimagailuak sortu ziren: alderantzizko zizelkatze moduko bat, non inprimagailua materiala metatzen eta 3D formak sortzeko gai zen. Asko izan ziren 3D inprimagailuak merkaturatzearen alde egin zuten markak, horietako bat BQ espainiarra, urte batzuk geroago desagertu egingo zena salmentetan porrot egin ondoren. Bazirudien teknologia hori etxe guztietan sartuko zela, eta gure objektuak eta piezak sortzeko gai izango ginela, fitxategiak Internetetik deskargatuz. Gaur egun, 3D inprimagailuak erabilgarriak izaten jarraitzen dute, batez ere industrian eta baita medikuntzan ere, baina gero eta urrunago dago etxeetan popularizatuko den teknologia bihurtzetik.
Lau kasu horiek industria irauliko zutela ziruditen teknologien adibideak dira, baina azkenean porrota izan ziren. Azken urte honetan etengabe ari gara adimen artifizialaz edo errealitate areagotuaz hitz egiten, eta uste dugu teknologia horiek luzerako iritsi direla; baina historiak askotan erakutsi digu etorkizuna dirudiena iraganeko amets bat bezala ainguratuta geratzen dela. Teknologia horiek porrot teknologikoen zerrendara batuko al dira?