Eusko Jaurlaritzak Berrikuntza Itsasargiak aurkeztu ditu, ezagutza aurreratua eta eraldatzailea sortzen duten proiektuak laguntzeko tresna estrategikoa. Ekimena Berrikuntza Funtsaren bidez finantzatuko da, eta 76,7 milioi euro izango ditu 2025ean, eta 81 milioi 2026an; urtean % 6ko hazkundea izango du, 2030ean 103 milioira iritsi arte.
Imanol Pradales lehendakaria izan da Getxon egindako aurkezpen-ekitaldiaren buru, eta harekin batera izan dira Zientzia, Unibertsitate eta Berrikuntza sailburu Juan Ignacio Pérez Iglesias; Ogasun eta Finantza sailburu Noël D’Anjou; eta Industria, Trantsizio Energetiko eta Jasangarritasun sailburu Mikel Jauregi. Definitutako bederatzi itsasargiak oinarri izango dira trantsizio digital, energetiko eta sozialen inguruan euskal berrikuntza-politika bideratzeko, eta gida gisa balioko dute gizartean “trakzio-efektua” duten ikerketak garatzeko.
Pradalesek azpimarratu duenez, “abangoardiako berrikuntza, batez ere, ezagutzaren ekonomiatik dator”, eta tresna horrek aukera emango du zientzia eta berrikuntzako politika publikoak koordinatzeko, sailen eta erakundeen arteko lidergo partekatuaren bidez. Horrez gain, berrikuntza “disruptiboen” aldeko apustua defendatu du adimen artifiziala, teknologia kuantikoak edo deskarbonizazioa bezalako esparruetan, “gaur egun etorkizuneko ongizatea lortzeko beharrezkoak diren oinarriak sortzeko asmoz”.
Noël D’Anjou Ogasun sailburuak nabarmendu du Berrikuntza Funtsa “ez dela baliabide isolatua, tresna osagarria baizik”, zientzia eta teknologiaren euskal sistema dinamizatzea eta 2030eko Zientzia, Teknologia eta Berrikuntza Planari euskarria ematea bilatzen duena. Bestalde, Juan Ignacio Pérez Iglesiasek zehaztu du finantzatzen diren proiektuek ezagutza aurreratua eta inpaktu sozial edo ekonomiko positiboa sortu beharko dutela, eta erakundeak, unibertsitateak eta enpresak inplikatu beharko dituztela.
Estrategia pixkanaka ezarriko da 2028ra arte, eta lan-talde espezifiko bat izango du Zientzia, Teknologia eta Berrikuntzarako Euskal Kontseiluaren barruan, haren garapena koordinatzeko. Pérez Iglesiasen arabera, itsasargiek “ez dute bikaintasuneko zientzia bakarrik sustatuko, herritarren, erakundeen eta produkzio-sektorearen arteko elkarrekintza ere sustatuko dute, sortutako ezagutza mantendu eta ongizate kolektibo bihur dadin bermatuz”