Gaur egungo enpresa-ingurunean, eta, bereziki, harreman pertsonalak eta erantzukizun profesionalak estuki lotzen diren familia-enpresen barruan, autolidergoa lantzea funtsezko zutabea da lidergo eraginkorra lortzeko. Ikuspegi horrek liderrek beren buruengana jotzeko duten gaitasuna garatzearen garrantzia nabarmentzen du, beren emozioak eta portaerak kudeatuz, beren taldeentzat jarraitu beharreko ereduak irudika ditzaten eta ongizatearen antolaketa-kulturari modu esanguratsuan lagun diezaioten. Kudeaketa emozional eraginkor baterantz aurrera egiteak kulturalki errotutako paradigma mental batzuei aurre egitea eta berrikustea dakar, X belaunaldiarentzat bereziki garrantzitsuak direnak.
Desmitifikatu beharreko paradigma horietako batzuk honako hauek dira:
- Emozioak ez dira bihotzean aurkitzen, burmuinean baizik. 200 milioi urte baino gehiago dituen egitura batean, sistema linbikoa.
- Pertsona emozional-arrazionalean sailkatzeko erabiltzen dugun dikotomia ez da erreala, gure erabaki gehienak emozionalak direlako eta arrazoimena horiek justifikatzeaz arduratzen delako. Emozioen eta pentsamenduen arteko interdependentzia-harreman estuaren arabera jokatzen dugu.
- Gertakarien inguruan egiten dugun interpretazioari erantzuten dio gure portaerak, eta ez da ondorio zuzen bat.
- Pertsona gehienek aldaketarekiko erresistentzia naturala dute, eta gure burmuinak erresistentzia hori mantentzen du, arriskuak minimizatzeko eta, horrela, bizirauteko helburua betetzeko.
Gure emozioak kudeatzeak nola pentsatzen dugun pentsatzen ikastea eskatzen du, gure pentsamenduen kalitateak eta edukiak gure burmuinaren kableak moldatzen baititu. Autolidergoak berekin dakar, halaber, funtsezko trebetasun eta gaitasun batzuk eskuratzea, pertsonek beren burua modu eraginkorrean gidatzeko aukera izan dezaten. Trebetasun horietako bat autokontzientzia da, emozio, indargune, ahulezia, balio eta motibazio berak ezagutzeko eta ulertzeko gaitasunari dagokiona. Autokontzientziak aukera ematen die liderrei ulertzeko beren egoera emozionalek nola eragiten dieten beren portaerari eta erabakiei, bai eta besteengan nola eragiten duten ere.
"Autolidergoak berekin dakar funtsezko trebetasun eta gaitasun batzuk eskuratzea, pertsonek beren burua modu eraginkorrean gidatzeko aukera izan dezaten"
Stephen Coveyk, The Seven Habits of Highly Effective People liburuaren egileak, proaktibitatea autolidergoaren funtsezko beste osagai bat dela argudiatzen du. Proaktiboa izateak geure bizitzaren erantzukizuna hartzea esan nahi du, inguruekoei gure zailtasunen edo porroten errua egotzi beharrean. Proaktibitateak gertakizunei aurrea hartzeko gaitasuna eskatzen du, prestatuta egon ahal izateko, baita arazoen konponbideak ikertzeko ekimena hartzeko trebetasuna ere. Autolidergoaren beste gako bat helburu argiak eta esanguratsuak ezartzeko eta lortzeko gaitasuna da, eta horrek lortu nahi denaren ikuspegi argia eskatzen du, baita, oztopoen eta porroten aurrean, aurrera jarraitzeko determinazioa ere.
Helburuak finkatzeko abilezia da lider eraginkorren ezaugarria. Helburu horiek, erronka handiak izateaz gain, beren balio eta helburu pertsonalekin lerratuta daude, eta horrek berezko motibazio-iturria ematen die, ahaleginak egiten jarraitzera bultzatzen dituena. Denboraren kudeaketa eta autodiziplina ere autolidergoaren funtsezko alderdiak dira. Denbora eraginkortasunez antolatzeko, zereginak lehenesteko eta lanerako diziplinazko ikuspegiari eusteko gaitasuna funtsezkoak dira ezarritako helburuak lortzeko. Horrek, askotan, helburu pertsonal eta profesionalekin bat ez datozen entretenimendu eta konpromisoei ezetz esatea dakar.
"Denbora eraginkortasunez antolatzeko, zereginak lehenesteko eta lanerako diziplinazko ikuspegia mantentzeko gaitasuna funtsezkoak dira ezarritako helburuak lortzeko"
Autolidergoaren garapenak, gainera, ikaskuntzarekiko eta etengabeko hobekuntzarekiko konpromisoa eskatzen du, eta horrek esan nahi du ideia berrietara irekita dagoela, akatsetatik ikasteko prest dagoela eta pertsonalki zein profesionalki hazteko aukerak aktiboki bilatzen dituela. Beren burua modu eraginkorrean gidatzen duten liderrak hazkunde-mentalitatea dutenak dira, eta erronkak ikasteko eta hobetzeko aukera gisa ikusten dituztenak. Hazten jarraitzeko mentalitatea horrek feedbacka jasotzen ikastea dakar. Horregatik, funtsezkoa da feedback-ak sor ditzakeen emozioak eta dituen mezu konstruktiboak bereiztea. Entzute aktiboarekin hasten da: burua ireki eta barne-erantzunak isilarazi. Testuinguruan kokatzeko adibide zehatzak eskatu, eta esker onez nahiz profesionaltasunez amaitu. Bereizketa horrek ebaluazio objektiboa eta hobetzeko ekintzak identifikatzea ahalbidetzen du.
Laburbilduz, autolidergoa funtsezko trebetasuna da, denok garatu dezakeguna eta garatu behar duguna. Autokontzientzia, proaktibitatea, helburuak ezartzeko gaitasuna, denboraren kudeaketa, autodiziplina eta etengabeko ikaskuntzarekiko konpromisoa lantzean, gure bizitza hobetzeaz gain, gure ingurukoengan eta partaide garen erakundeetan ere eragin positiboa izango dugu. Autolidergoa ez da soilik arrakasta enpresarial eta pertsonalaren giltza isila; bizitza beteago baterako bidea ere bada.
Artikulu hau VIA Empresa hedabiderako idatzi da, eta bertatik itzuli eta egokitu da.